Zespół STONE-MASTERS na IMC Leeds 2024

International Medieval Congress (IMC) w Leeds 1-4 lipca 2024 r. był ważnym wydarzeniem dla całego naszego zespołu – zorganizowaliśmy dwie sesje prezentujące bieżące badania i nawiązaliśmy kontakty w bogatym środowisku prawie 2000 (!) badaczy obejmujących okresy od 300 r. n.e. do 1500 r. n.e. Otworzyło to nowe perspektywy współpracy, a rozmowy na temat tego, jak możemy ekstrapolować wyniki naszych badań, okazały się bardzo przydatne. Cieszy nas też ogromnie, że naprawdę „duża epigrafika” trafia na IMC – oprócz naszych sesji podobały nam się również te prowadzone przez Rachael Banes (Uniwersytet Wiedeński), które eksplorowały temat „sprzecznych podejść do późnoantycznych inskrypcji”.

Jeśli chodzi o nasze sesje, jedna dała bardzo techniczny wgląd w metody identyfikacji warsztatów w regionie Bordeaux, Aquincum i w środowisku miejskim Sagalassos. Druga, zorganizowana przez Julię Borczyńską, otworzyła dyskusję na temat wpływu kulturowego inskrypcji i ich twórców na różne epoki i środowiska – od katakumb Rzymu po wczesnonowożytną Brugię, zaznaczając w ten sposób otwarty charakter naszego projektu.

Kongres pozwolił nam również cieszyć się miastem Leeds z jego niewielką kolekcją rzymskich zabytków w Leeds City Museum i opactwem Kirkstall. Przypadkowe spotkania z królikami kampusowymi i dyskoteka kongresowa również dały dużo zabawy!

Nasza główna sesja w IMC 2024 była prowadzona przez Pawła Nowakowskiego i obejmowała referaty Loreny Pérez Yarza, Mariny Bastero Acha i Andrésa Rea. Zatytułowaliśmy ją: „Błądzący rzemieślnicy. Świeże spojrzenie na kamieniarzy i przypadkowych rzeźbiarzy inskrypcji w zachodnim i wschodnim basenie Morza Śródziemnego w późnej starożytności”.

Sesja badała błędy w obecnej wiedzy i wzorce interpretacyjne w badaniach nad późnoantycznymi kamieniarzami i przypadkowymi wykonawcami inskrypcji. W pierwszym referacie Lorena Pérez Yarza ponownie przeanalizowała opinie na temat warsztatów działających w Akwitanii (południowa Galia), aby oczyścić horyzont epigraficzny z przypadków błędnie datowanych na późniejszą starożytność. Następnie Marina Bastero Acha podjęła się usystematyzowania inskrypcji nagrobnych z Panonii Dolnej i ujawnienia ich regionalnych warsztatów pochodzenia poprzez dokładne badanie formuł, portretów rodzinnych i scen ofiarnych. Na koniec Andrés Rea polemizował z interpretacjami wczesnośredniowiecznych graffiti jako oznak rozkładu, przestępczości i wandalizmu. Korzystając jako studium przypadku z bogatej kolekcji „drugorzędnych” inskrypcji z Sagalassos (Azja Mniejsza), naszkicował codzienne życie ich twórców.

Lista referatów przedstawiała się następująco:

1. Lorena Pérez Yarza, Epigrafia późnoantyczna w prowincjach: warsztaty w Akwitanii
2. Marina Bastero Acha, Ewolucja ikonografii i formy w późnoantycznych inskrypcjach nagrobnych w Panonii Dolnej
3. Andrés Rea, Wandalizm czy neutralizacja przestrzeni? Autorzy graffiti w późnoantycznym Sagalassos (SW Türkiye)

Julia Borczyńska zorganizowała drugą sesję z dwiema zaproszonymi badaczkami: Karoliną Tomczyszyn (Uniwersytet Oksfordzki, obecnie przenoszącą się na KU Leuven) i Julią Nowakowską (Uniwersytet Warszawski). Jej tytuł brzmiał: „Elity miejskie w obliczu kryzysu. Lęk jako przyczyna zmian i jego przejawy w epigrafice sieci miejskich późnego antyku i późnego średniowiecza”.

Zgodnie z tematem kongresu, sesja badała, co epigrafika może nam powiedzieć o motywie kryzysu, który dotyka zarówno jednostki, jak i społeczności, stając się czynnikiem powodującym daleko idące zmiany. Na podstawie wybranych przykładów od późnej starożytności do późnego średniowiecza prelegenci zastanawiali się, w jaki sposób reakcje elit miejskich na kryzys wpłynęły na zmiany topograficzne i społeczne, które zaszły w tkance miejskiej, oraz w jaki sposób przejawiały się one poprzez budynki i inskrypcje dedykacyjne, potężny środek komunikacji społecznej. Sesja była ważna dla zbadania potencjału ekstrapolacji wyników badań naszego projektu na inne epoki i jego otwartego charakteru.

Sesja obejmowała referaty:

1. Karolina Tomczyszyn, Efekt motyla: indywidualny kryzys religijny jako wyzwalacz ingerencji w tkankę miejską
2. Julia Borczyńska, Przywrócić splendor świętych jaskiń. Inskrypcje metryczne jako świadectwo reakcji elit miejskich na zniszczenie po oblężeniu Rzymu w 537 r.
3. Julia Nowakowska, Odpowiedź elit Brugii na kryzys we Flandrii (1127-1128).

Na koniec Paweł Nowakowski został zaproszony przez organizatorów imponującej i bardzo dobrze uczęszczanej serii sesji „Connecting Late Antiquities”, skupionej na cyfrowej edycji i rewizji Prosopography of the Later Roman Empire, aby wygłosić referat na temat Atlasu STONE-MASTERS i jego poprzednich projektów – EpIdentity and Cult of Saints in Late Antiquity – jako potencjalnych źródeł do badań prozopograficznych. Paweł wyjaśnił, w jaki sposób bazy danych zaprojektowane dla tych projektów, ale nie przeznaczone ściśle do gromadzenia informacji prozopograficznych, radzą sobie z różnymi typami danych prozopograficznych, w jaki sposób można je eksportować, czyścić i uczynić interoperacyjnymi.