dr Paweł Nowakowski – Kierownik Projektu
Paweł zajmuje się historią starożytną i epigrafiką epoki późnego antyku. Jego badania dotyczyły dotąd przede wszystkim użycia inskrypcji jako instrumentu kultu świętych oraz inskrypcji jako świadectw wielojęzyczności wschodnich prowincji Cesarstwa Rzymskiego.
Jednolite studia magisterskie na kierunku „historia” w Instytucie Historycznym UW ukończył w 2010 r. W latach 2010–2015 był doktorantem w Zakładzie Papirologii Instytutu Archeologii UW, gdzie w 2015 r. obronił pracę doktorską. Był wówczas kierownikiem projektu badawczego „Epigraphic patterns applied in the cult of saints in late antique/early Byzantine Asia Minor” finansowanego z grantu „Preludium” Narodowego Centrum Nauki, stypendystą programu „Start” Fundacji na rzecz Nauki Polskiej i stypendystą Alfried Krupp von Bohlen und Halbach Stiftung na Uniwersytecie w Kolonii. Odbył również krótkie pobyty badawcze w Das Deutsche Archäologische Institut w Monachium i w bibliotekach KU Leuven. Między 2015 a 2018 pracował jako asystent naukowy (postdoc) na Uniwersytecie Oksfordzkim, w projekcie „The Cult of Saints in Late Antiquity” finansowanym przez ERC-AG.
Od 2018 r. pracuje w Zakładzie Historii Starożytnej Wydziału Historii UW – najpierw jako asystent, od 2019 r. jako adiunkt. Od 2020 r. jest kierownikiem projektu “Epigraphy and Identity in the Early Byzantine Near East” (Grant Sonata 15, NCN, Polska, 2019/35/D/HS3/01872), a od 2022, kierownikiem projektu finansowanego z ERC Starting grant: “Masters of the stone: The stonecutters’ workshops and the rise of the late antique epigraphical cultures (third–fifth century AD)” (2022–2027).
Ewa Debudaj-Krywult – Manager Projektu
Ewa ukończyła z wyróżnieniem Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie z dyplomem magistra finansów i bankowości oraz SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny uzyskując stopień magistra filologii angielskiej. Ukończyła również podyplomowe studia w zakresie handlu międzynarodowego w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, a także w zakresie tłumaczeń prawnych i uwierzytelnionych na Uniwersytecie SWPS. Swoje kompetencje rozwijała podczas staży w międzynarodowej korporacji Wärsilä w Finlandii, w Ministerstwie Finansów i w organizacji AIESEC (Kurytyba, Brazylia).
Ewa posiada wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu krajowych i międzynarodowych projektów w zakresie kształcenia i szkolenia zawodowego oraz badań naukowych i innowacji. Odpowiadała za koordynację licznych przedsięwzięć w ramach Programu Leonardo da Vinci i Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL oraz za zarządzanie projektami realizowanymi w ramach 5 i 7 Programu Ramowego Badań i Rozwoju Technologicznego, jak i Programu Horyzont 2020. Rozliczała wielomilionowe budżety finansowane ze środków krajowych (m.in. Regionalna Inicjatywa Doskonałości), z funduszy norweskich i środków wspólnotowych, prowadziła konsorcja zespołów badawczych w ramach umów o współpracy bilateralnej i multilateralnej. Jako prelegent i juror uczestniczyła w konferencjach i warsztatach poświęconych promocji i wdrażaniu programów unijnych.
Ewa jest odpowiedzialna za administracyjne i finansowe zarządzanie projektem STONE-MASTERS.
Maciej Krawczyk – Informatyk programista
Maciej jest programistą z doświadczeniem w archeologii. Dzięki wiedzy z obu dziedzin wyspecjalizował się w narzędziach badawczych dla nauk humanistycznych, zwłaszcza historii i archeologii.
Tytuł magistra archeologii uzyskał w 2014 roku w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego pracą magisterską dotyczącą wykorzystania rzeczywistości wirtualnej w badaniach archeologicznych. W 2017 rozpoczął pracę nad narzędziami badawczymi dla projektu Roman Bastards. Następnie pracował przy kilku projektach badawczych, m.in. Chamber Tombs Database, Marea Archaeological Project, Marmora Asiatica, Marmora Bizantina, Epidentity, Digital Archaeological Information System, Berenike Project, Osteology Database i Virtual Berenike.
Maciej jest ekspertem IT odpowiedzialnym za budowę Cyfrowego Atlasu Warsztatów oraz ogólną obsługę informatyczną projektu.
dr Lorena Pérez Yarza – Postdoc (Zachód Cesarstwa)
Lorena specjalizuje się w epigrafice religijnej zachodniej części cesarstwa rzymskiego. Szczególnie interesują ją religijne interakcje między określonymi grupami społecznymi. Ukończyła z wyróżnieniem Uniwersytet w Saragossie, gdzie również uzyskała doktorat w 2019 r. W czasie studiów doktoranckich została członkinią Hiberus Research Group i brała udział w projekcie Processes of Religious Acculturation in the Ancient World and Colonial America (ARMAAC). Następnie otrzymała stypendium Jacobiego w Niemieckim Instytucie Archeologicznym (DAI) w Monachium (2019) oraz wydała drukiem swoją pracę doktorską pt. The Cult to Sol in the Western part of the Roman Empire, w której przebadała nie tylko ewolucję kultu solarnego i innych solarnych form oddawani czci, ale również wykorzystanie wizerunku solarnego przez władzę cesarską.
W ostatnich latach Lorena pracowała jako postdoc na Uniwersytecie Karola III w Madrycie (UC3M), biorąc udział w projektach DEPHIS i RICO, które badały teonimię okresu cesarstwa rzymskiego i trendy historiograficzne w badaniach religijnych. W szczególności zbadała dynamikę sekwencji teonimicznych w kontekstach wielokulturowych oraz to, jak wystawcy inskrypcji konceptualizowali boskość w ich treści. Jest edytorką naukową internetowej bazy danych DEpHis (Divine Epithets in Hispania) i współpracowała przy tworzeniu bazy danych projektu ERC MAP (Mapping Ancient Polytheisms) Uniwersytetu w Tuluzie – Jean Jaurès. Lorena odbyła również pobyty badawcze na Uniwersytecie Oksfordzkim, La Sapienza w Rzymie, Institute of Classical Studies w Londynie, Uniwersytecie w Tuluzie i Westfälische Wilhelms-Universität w Münster. Pracowała również w terenie na stanowiskach archeologicznych takich jak Kardamena (Kos, Grecja) i Labitolosa (Graus, Hiszpania).
W projekcie STONE-MASTERS Lorena zbiera dane epigraficzne z zachodniej części Cesarstwa, łączy znaczące świadectwa w określone, dokonuje atrybucji do warsztatów lub poszczególnych rzemieślników i wprowadza je do Cyfrowego Atlasu Warsztatów w Epigrafice (DAWE).
dr Marina Bastero Acha – Postdoc (Zachód Cesarstwa)
Marina jest historyczką i epigraficzką. Specjalizuje się w hispano-rzymskiej epigrafice religijnej, kładąc szczególny nacisk na praktyki euergetyczne. Ukończyła studia licencjackie w zakresie historii na Uniwersytecie Kraju Basków w 2016 r., następnie magisterskie interdyscyplinarne studia Genderowe na Uniwersytecie w Salamance i drugie studia magisterskie w zakresie wiedzy o „świecie klasycznym” na Uniwersytecie Kraju Basków, gdzie również rozpoczęła swoją pracę doktorską.
Pracę doktorską obroniła z sukcesem dzięki stypendium rządu baskijskiego na Uniwersytecie Kraju Basków w 2023 r. Praca nosi tytuł „Euergetyzm religijny w Hiszpanii rzymskiej między I w. p.n.e. a III w. n.e.” Prowadząc badania interdyscyplinarne przygotowała korpus nieopublikowanych inskrypcji z komentarzem historycznym. Zajmowała się epigrafiką rzymską, informacją archeologiczną, badaniami nad terminologią epigraficzną, rozumieniem zachowań euergetycznych w sferach socjalnej, ekonomicznej i przede wszystkim religijnej. W czasie studiów doktoranckich była członkinią SPCUR Research Group i SubTERRA Research Group. Jednocześnie brała udział w projekcie ʺLa construcción política de Hispania Citerior en el Alto Imperio romano: las formas de organización cívica y no cívica de la población.” Odbyła również kilka pobytów badawczych w centrum CIL II na Uniwersytecie Alcalá de Henares, na Uniwersytecie w Tuluzie – Jean Jaurès (TRACES Research Group), na Università degli Studi di Verona (Wydział Kultury i Cywilizacji) i na Uniwersytecie Łódzkim (PROM-NAWA programme). Ponadto miała okazję wziąć udział kursach specjalizacyjnych w zakresie nowych technik epigraficznych: mapowania GIS, użycia programów Bledner i Agisoft Metashape. Szkolenia te dały jej globalne spojrzenie na koncepcje epigrafiki, co pozwoli jej wnieść do projektu unikalne umiejętności.
Marina zajmuje się zbieraniem danych epigraficznych z Zachodniej Części Cesarstwa, wyborem danych znaczących i umieszczaniem ich w Cyfrowym Atlasie Warsztatów w Epigrafice (DAWE).
Julia Borczyńska – Predoc (Zachód Cesarstwa)
Julia Borczyńska – jest historykiem późnego antyku. Jej zainteresowania badawcze skupiają się wokół historii starożytnej ze szczególnym uwzględnieniem topografii Rzymu, historii sztuki i architektury wczesnochrześcijańskiej, a także epigrafiki. To wszystko stara się łączyć z zainteresowaniem wielkimi fenomenami późnego antyku – m.in. kultem świętych, a także przemianami jakie zaszły w mentalności społeczeństw z tego okresu, a co za tym idzie, w przestrzeni miejskiej, kulturze i sztuce.
Jest absolwentką studiów historycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Tytuł magistra uzyskała w 2021 roku na Uniwersytecie Warszawskim rozprawą pt.: „Rola biskupów Rzymu w pierwszej fazie kontrowersji ariańskiej” (promotor: prof. dr hab. Adam Ziółkowski). Od 2021 jest doktorantką w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych. Jej rozprawa doktorska dotyczy recepcji poezji biskupa Damazego w kontekście monumentalizacji miejsc kultu religijnego w Rzymie między IV a VI wiekiem.
W ramach studiów doktoranckich była uczestniczką szkoły letniej w British School at Rome (w ramach kursu epigrafiki rzymskiej w lipcu 2021 r.) oraz prowadziła badania biblioteczne na Uniwersytecie w Kolonii i Bonn Centre for Dependency and Slavery Studies w maju 2022 r., jak również na Uniwersytecie Oksfordzkim w lutym 2023 r.
W projekcie STONE-MASTERS Julia jest odpowiedzialna za badanie łacińskich inskrypcji z zachodniej części Cesarstwa, szczególnie Italii i Afryki Północnej oraz za wprowadzanie materiału źródłowego do Cyfrowego Atlasu Warsztatów Kamieniarskich (DAWE).
Andrés Rea – Predoc (Wschód Cesarstwa)
Andrés Rea jest historykiem i archeologiem specjalizującym się w kulturze epigraficznej Azji Mniejszej. Interesuje go poznawanie życia codziennego w antyku w jego wszystkich postaciach, jak również początki i rozwój chrześcijaństwa. W 2020 r. ukończył studia magisterskie na KU Leuven w zakresie historii starożytnej. Przeszedł wówczas szkolenie w pracy ze źródłami epigraficznymi i papirologicznymi. Umiejętności te wykorzystał badań nad socjo-ekonomicznym statusem muzyków w Egipcie grecko-rzymskim (pod kierunkiem Prof. dr. Katelijn Vandorpe).
Jego drugie studia magisterskie w zakresie archeologii (KU Leuven) pozwoliły mu poszerzyć wiedzę, jak źródła epigraficzne mogą być badane z perspektywy historii kultury materialnej. Odkrył wówczas fascynujący temat przestrzennej dynamiki wykorzystania inskrypcji w miastach Azji Mniejszej. W 2023 r. Andrés obronił pracę magisterską dotyczącą kultury graffiti w starożytnym Sagalassos (ob. południowo-zachodnia Turcja), pod kierunkiem Prof. dr. Jeroena Poblome’a i Prof. dr. Petera Talloena. W tym samym roku wziął również udział w pracach teremowych w Sagalasso, gdzie przeprowadził survey graffiti w starożytnym centrum miasta. Zyskał również doświadczenie dokumentując źródła epigraficzne nowoczesnymi technikami takimi jak fotogrametria i Reflectance Transformation Imaging (RTI).
W projekcie STONE-MASTERS Andrés odpowiada za zbieranie i analizę późnoantycznych inskrypcji greckich ze wschodniej części cesarstwa rzymskiego i wprowadzanie danych to Cyfrowego Atlasu Warsztatów w Starożytności (DAWE).